Mianem alkoholika nazywa się człowieka nie będącego w stanie konsekwentnie kontrolować ilości i częstotliwości spożywanego alkoholu przez dłuższy okres czasu, tym samym takie osoby nie mogą zagwarantować sposobu ich zachowania i postępowania po spożyciu napojów alkoholowych. Wiele osób może się tutaj oburzyć, albo zdziwić. Przecież ktoś, kto po prostu upił się na imprezie i stracił przytomność lub też od czasu do czasu wpada w ciągi alkoholowe przepijając swoje wypłaty albo też powodując wypadek drogowy pod wpływem alkoholu może być nazwany alkoholikiem, przecież wiele osób pije alkohol właśnie w ten sposób.
Prawda jest taka, że postrzeganie alkoholu uwarunkowane jest przez tradycję, kulturę i obyczaje. Dlatego tak wielu Polaków nie dostrzega patologii w powyższych przykładach. Duże znaczenie ma w tym momencie również stereotypowe myślenie. Z zasady alkoholik kojarzony jest z osobą bezwiednie śpiącą na ławce w parku, na przystanku lub bytującą na dworcu PKP. Alkoholik jest również stałym bywalcem izby wytrzeźwień, bezdomnym, złodziejem lub osobą chorą na zapalenie wątroby lub jej marskość. Mówiąc wprost – alkoholik to margines społeczny.
Długo i niekontrolowane spożywanie alkoholu prowadzi do skrajnego wycieńczenia organizmu. Tym samym alkoholizm należy rozpatrywać w kategorii choroby śmiertelnej. Są jednak szanse i możliwości na zatrzymanie choroby, jednak całkowicie wyleczyć się jej nie da.
Pierwszym newralgicznym krokiem ku lepszemu jest uświadomienie sobie własnego problemu, a także szczera chęć pokonania swoich słabości. Jest to kluczowe w procesie leczenia, stanowi początek drogi walko o trzeźwość. Taka osoba wymaga wsparcia i pokierowania procesem leczniczo-terapeutycznym, ponieważ samodzielnie najprawdopodobniej ulegnie pokusom. Pomoc można uzyskać w specjalnych ośrodkach leczenia i terapii uzależnień. Należy mieć na uwadze, że ich działanie wymaga czasu i wielu poświęceń.
Czy z alkoholizmu da się wyleczyć?
Niestety, alkoholikiem zostaje się już do końca życia. Prawda jest taka, że nawet kilkumiesięczne przebywanie w zamkniętym ośrodku odwykowym nie zagwarantuje całkowitego wyleczenia choroby alkoholowej. Można ją jednak skutecznie zaleczyć, zahamować jej rozwój, cofnąć niektóre zmiany w zdrowiu psychicznym i fizycznym. Jednak złamana abstynencja, nawet niewielką ilością alkoholu spowoduje gwałtowny nawrót choroby. Osoby, które próbują żyć w trzeźwości nazywa się trzeźwym alkoholikiem.
Należy pamiętać, że terapia uzależnień wymaga dużych pokładów zarówno czasu, jak i cierpliwości, wytrwałości i motywacji. Tak naprawdę proces zaleczania trwa całe życie. Każdy kolejny dzień bez alkoholu jest sukcesem i ważnym elementem terapeutycznej walki.
Leczenie nałogów jest możliwe
Diagnoza uzależnienia, którą alkoholik wykonał samodzielnie może być traktowana jako swojego rodzaju broń, która pomoże dojść do zamierzonego celu. Zaleczenie choroby alkoholowej pomaga w powróceniu do normalnego funkcjonowania społecznego. Pozwoli odbudować relacje z bliskimi osobami, na nowo wykazać się w pracy, poprawi sytuację materialno-ekonomiczną. Prawda jest taka, że proces dochodzenia do trzeźwości jest długotrwały, jednak w dużej mierze zależny jest od samej osoby uzależnionej, od jej walki, wiary we własne możliwości oraz powodzenie, silnej motywacji, dobrych chęci i samooceny. Duże znaczenie ma również wsparcie bliskich osób. Należy jednak podkreślić, że osiąganie upragnionego celu odbywa się w kilku etapach opisanych w dalszej części artykułu.
Etapy w centrum uzależnień
Alkohol prowadzi do całkowitego zniewolenia alkoholika w aspekcie fizycznym, jak i psychicznym. Przede wszystkim alkoholik odczuwa trudną do przezwyciężenia chęć napicia się alkoholu. Do tego należy dodać objawy uzależnienia fizycznego przejawianych w formie silnej potrzeby wykazywanej przez ludzkie ciało. Taka osoba nie może funkcjonować w sposób prawidłowy jeżeli nie uzupełni swojej dziennej dawki używki. W momencie kiedy jednak próbuje przerwać picie, pojawia się szereg nieprzyjemnych konsekwencji w postaci objawów zespołu odstawiennego. Taka osoba odczuwa między innymi:
- Ogólne zmęczenie i brak sił,
- Drżenie kończyn,
- Trudności z koncentracją,
- Nadmierną potliwość,
- Przyspieszoną akcję serca i skoki ciśnienia tętniczego,
- Nerwowość, rozdrażnienie.
Powyższe objawy ustępują w momencie zaspokojenia swojego głodu fizycznego poprzez spożycie kolejnej dawki alkoholu.
Tym samym można stwierdzić, że pierwszym prawdziwym działaniem leczniczo-terapeutycznym jest odbycie detoksykacji organizmu, pozbywając się wszelkich pozostałości alkoholu oraz produktów jego przemiany metabolicznej. W ten sposób ciało oczyszcza się z nagromadzonych toksyn. Efektem jest poprawienie pracy narządów wewnętrznych, a także zminimalizowanie uszkodzeń spowodowanych przez długotrwałe nadużywanie alkoholu. Dopiero tak przygotowane ciało, które nie wykazuje już objawów uzależnienia fizycznego gotowe jest do podjęcia dalszych działań w kierunku psychoterapii.
Po oczyszczonym ciele przychodzi czas na zadbanie o sferę psychiczną. Ośrodki leczenia alkoholizmu oferują skuteczną psychoterapię. Pozwala ona na stopniowe zmniejszanie chęci sięgania po kieliszek. Tym samym głównym działaniem specjalistów jest zredukowanie potrzeby spożywania alkoholu, a także nauczenie swojego Pacjenta radzenia sobie z pokusami, czy też odpowiedniego reagowania na bodźce i sytuacje trudne. Klinikę puszcza się dopiero po ustąpieniu zespołu uzależnienia alkoholowego. Należy podkreślić, że moment wyjścia z ośrodka nie jest jednoznacznym zakończeniem pracy alkoholika nad sobą i swoimi słabościami, ponieważ zaniechanie wszelkich praktyk może doprowadzić do nawrotu choroby alkoholowej, co jest bardzo prawdopodobne u większości z Pacjentów. Dobrym rozwiązaniem jest uczestnictwo w spotkaniach np. klubu Anonimowych Alkoholików. Jest to moment wzajemnej wymiany doświadczeń, udzielania wsparcia, formą wartościowego spędzania czasu wolnego. Tym samym dana osoba staje się bardziej odporna na pokusy i zachcianki alkoholowe.
Nie skazuj się na samotność, czyli słowo podsumowania
Najgorszym rozwiązaniem alkoholika jest podejmowanie samodzielnych prób wyjścia z nałogu. Lepiej udać się do specjalisty i prosić o pomoc. Etapy wychodzenia z uzależnienia powinny wyglądać następująco:
- Odtruwanie – detoks,
- Psychoterapia,
- Regularne spotkania z trzeźwymi alkoholikami,
- Ciągła praca nad samym sobą.
Wszywka alkoholowa Esperal
Formą wspierającą powyższe etapy może być zastosowanie wszywki alkoholowej Esperal (Disulfiram). Nie jest to tradycyjna forma leczenia, jednak wspomaga działania terapeutyczne poprzez podtrzymywanie silnej woli osoby uzależnionej poprzez swoje działanie awersyjne. Tym samym Esperal nie obniża pragnienia alkoholowego, a upośledza metabolizm alkoholu, powodując silne zatrucie alkoholowe. Tym samym używka wcześniej kojarzona z relaksem, odprężeniem, ucieczką od problemów staje się przyczyną licznych konsekwencji psychosomatycznych. Pojawiają się one już kilka minut po spożyciu alkoholu, prowadząc do reakcji disulfiramowej – disulfiram w połączeniu z etanolem powoduje liczne objawy niepożądane, takie jak nudności, wymioty, biegunka, ból głowy, stany lękowe, zmiany rytmu serca i skoki ciśnienia. Może dojść również do pogłębienia problemów zdrowotnych poprzez uszkodzenie narządów wewnętrznych, a nawet w skrajnych przypadkach może dojść do zgonu takiej osoby. Z tego powodu nie należy Esperalu traktować jako jedynej formy leczenia, a decydując się już na tę formę należy łączyć ją z innymi terapiami, aby nie dopuścić do pojawienia się reakcji disulfiramowej.