Esperal posiadający w swoim składzie Disulfiram jest produktem medycznym, którego zadaniem jest blokowanie enzymu wątrobowego o nazwie dehydrogenaza aldehydowa, która w głównej mierze odpowiada za rozkład alkoholu. Stan taki doprowadza to kumulowania się w organizmie szkodliwego aldehydu octowego, odpowiedzialnego w dużym stężeniu za nieprzyjemne doznania. W zwyczajnych warunkach aldehyd jest przekształcany na mniej szkodliwe związki, a następnie wydalane z organizmu. Samo działanie omawianej toksyny przypomina znacznie natężone dolegliwości charakterystyczne dla stanu zatrucia alkoholowego, popularnie nazywanego kacem.
Esperal jest przedstawicielem farmakologicznej metody awersyjnej. Stanowi on swojego rodzaju lek, który przyjmuje postać jałowych tabletek. Jego podanie chętnym Pacjentom zależne jest od lekarza i od wyniku wstępnej wizyty medycznej. Produkt ten dostępny jest jedynie na receptę. Esperal wprowadza się w celu wywołania awersji u danej osoby, a jego pośrednim działaniem jest wywołanie skojarzeń z alkoholem, który zaczyna być źródłem silnego dyskomfortu, bólu i stanu zagrożenia zdrowia. Dzięki temu możliwe jest wywołanie postawy unikającej tego typu napojów. Wcześniej alkohol w umyśle alkoholika równał się z przyjemnością, relaksem, odprężeniem. Tego typu zmiana wywoływana jest przez wprowadzenie podskórnie w ramach zabiegu chirurgicznego Disulfiramu, który w momencie wchłaniania się tabletki, powoduje zmianę sposobu trawienia alkoholu. Konsekwencją picia alkoholu podczas leczenia awersyjnego jest pojawienie się groźnych dla zdrowia objawów. Dawana przyjemność w chwili obecnej staje się źródłem dyskomfortu. W większości przypadków takie działanie wzmaga troskę o własne dobro i ogólnie dobre samopoczucie, dzięki czemu osoba uzależniona zaczyna unikać takiej formy używki, chroniąc się przed reakcją disulfiramową.
Wszywka alkoholowa to inne określenie Esperalu i Disulfiramu. Potocznie oznacza ona substancję wprowadzaną pod skórą Pacjenta w ramach nieskomplikowanych działań chirurgicznych. Zazwyczaj miejscem implantowania Esperalu jest łopatka, pośladek lub ramię, ponieważ miejsca te pozwalają na zachowanie dyskrecji. Po zabiegu widoczna jest niewielka blizna. Są to miejsca także najbezpieczniejsze z punktu widzenia anatomicznego. Dzięki zastosowaniu wszywki doprowadza się do zniechęcenia Pacjenta do spożywania alkoholu ze względu na biologiczne mechanizmy zachodzące w jego ciele.
Wszywka alkoholowa Esperal, której głównym składnikiem jest organiczny związek chemiczny Disulfiram odpowiada za zablokowanie działania enzymu o nazwie dehydrogenaza aldehydowa. W normalnych warunkach reguluje ona metabolizm alkoholu, czyli wpływa na jego rozkładanie. Organem odpowiedzialnym jest tutaj wątroba człowieka. Zablokowanie tak istotnego enzymu skutkuje brakiem zdolności przekształcania aldehydu octowego na mniej szkodliwą postać kwasu octowego. Tym samym – alkoholik łamiąc zasady abstynencji doprowadza do sytuacji, gdzie pojawiają się nieprzyjemne dolegliwości wynikające z silnego zatrucia alkoholem.
Implantacja wszywki alkoholowej to nic innego jak prosty, mało inwazyjny i bezbolesny zabieg chirurgiczny, którego celem jest umieszczenie leku Esperal pod powięzią Pacjenta. Zazwyczaj cała procedura zabiegowa trwa nie dłużej niż 30 minut i odbywa się pod stałą opieką i kontrolą lekarza w kilku podstawowych etapach:
Esperal podawany jest osobom, które wykazują cechy uzależnienia od alkoholu, przy czym świadomie i dobrowolnie podjęły decyzję o rozpoczęciu leczenia farmakologiczną metodą awersyjną i potrzebują dodatkowego wsparcia tej decyzji i motywacji. Skutki awersji nie oduczą alkoholika sięgania po alkohol poprzez obniżenie odczuwanego głodu alkoholowego (jest to możliwe za pomocą psychoterapii), ale zmienia nastawienie do samych napojów poprzez negatywne skojarzenia z nimi związane. Daje to możliwość przebywania w pewnym okresie trzeźwości - czas działania wszywki szacowany jest od 8 do 12 miesięcy. W ten sposób pomaga się alkoholikom wyjść z nałogu, tworząc warunki do podjęcia innych działań antyalkoholowych.
Istnieje jednak grupa przeciwwskazań zabiegowych, które mogą ograniczyć dostępność wszywki niektórym osobom:
Już po kilku minutach od pierwszego łyku alkoholu u osoby z zaimplantowaną wszywką alkoholową odczuwają konsekwencje swojej decyzji w postaci objawów psychosomatycznych: nudności, wymiotów, bólu niemalże całego ciała, drgawek mięśni, problemów z oddychaniem, snem i pracą serca, skokami ciśnienia, zaczerwienieniem skóry, wzmożoną potliwością, a także lękami odnośnie swojego stanu zdrowia. Stan ten może trwać do kilkunastu godzin, w zależności od podanej dawki leku i ilości spożytego alkoholu.
O ile wychodzący z uzależnienia alkoholik stosuje się do zaleceń medycznych, szczególnie zachowuje trzeźwość – wszywki alkoholowe nie wywołują skutków ubocznych. W przeciwnym razie naraża się on na reakcję disulfiramową. Trudno jest przewidzieć nasilenie i czas trwania objawów, jednak w skrajnych przypadkach może dojść do zawału, paraliżu, trwałych uszkodzeń narządów, a nawet śmierci.
Inne, nietypowe skutki uboczne podania wszywki zależne są od zaniedbań. Brak odpowiedniej higieny, brak zmieniania opatrunków mogą spowodować infekcje. W momencie podejmowania wzmożonej i ciężkiej aktywności fizycznej po zabiegu tabletki mogą się przesunąć. Zdarza się także, że organizm próbuje usunąć lek, traktując zaimplantowane tabletki jak ciało obce, czego objawem jest wyciek surowicy, obrzęk i ból miejsca zaszycia.
Lekarze jednak uspokajają – sama wszywka na co dzień jest neutralna dla organizmu, a stosowana z rozwagą i zgodnie z przeznaczeniem stanowi idealną alternatywę wsparcia innych metod antyalkoholowych.
Podawany w formie jałowych tabletek Esperal nie jest lekiem na alkoholizm, nie ma on możliwości wyleczenia psychiki alkoholika, regresu rozwoju faz choroby alkoholowej, ani obniżenia głodu alkoholowego. Celem wszywki jest udzielenie wsparcia, motywacji, wzmocnienie silnej woli poprzez zmianę nastawienia względem alkoholu dzięki wywołaniu negatywnych skojarzeń z alkoholem, awersji i pojawieniu się postawy unikającej tego typu trunków. Jeżeli oczekuje się spektakularnych rezultatów, sam Disulfiram będzie tutaj niewystarczający. Konieczne jest wsparcie ze strony innych działań. Warto zainteresować się różnymi formami terapii uzależnień, a także aktywnie korzystać ze spotkań w grupach Anonimowych Alkoholików, które pomocą przepracować własne zachowania i mechanizmy działania alkoholizmu.
Esperal, czyli inaczej Disulfiram. Jest to lek wprowadzany u osób z chorobą alkoholową, zawierający w swoim składzie organiczny związek chemiczny, który blokuje enzym trawiący alkohol o nazwie dehydrogenaza aldehydowa. Jest on produkowany przez wątrobę. To właśnie ze względu na ten rodzaj wywołania zaburzenia metabolicznego, podczas picia alkoholu w ciele człowieka zaczyna kumulować się toksyczny aldehyd octowy. W normalnej sytuacji organizm radzi sobie z nim utleniając go do postaci kwasu octowego, który jest później wydalany z organizmu. W ten sposób tworzy się zatrucie alkoholowe.
Wywołuje on szereg objawów fizycznych i psychicznych, z czego najbardziej popularne to: nudności, wymioty, ból głowy, brzucha, mięśni i w klatce piersiowej, problem ze złapaniem tchu, nadmierne wydzielanie potu, zaczerwienienie skóry na twarzy, gwałtowne zmiany ciśnienia, pokrzywka, przyspieszone bicie serca, strach i lęk. Znane są jednak przypadki poważniejszych stanów, np. wystąpienia padaczki, zawału, a nawet śmierci. Objawy pojawiają się już kilka minut po rozpoczęciu picia i mogą się utrzymywać nawet kilkanaście godzin.
Czas działania wszywki waha się od 8 do 12 miesięcy. Sam producent gwarantuje okres ośmiomiesięczny, jednak doświadczenia medyczne i terapeutyczne pokazują, że u części osób wchłanianie Disulfiramu trwa dłużej, dlatego podaje się możliwy czas działania do roku.
Esperal skutecznie przerywa ciągi alkoholowe. Pozwala także na podjęcie świadomej decyzji o rozpoczęciu innych, dalszych działań mających na celu pomóc osobie uzależnionej wyjść z nałogu. Tym samym Esperal ze względu na swoje działanie umożliwiające utrzymanie życia w trzeźwości stanowi idealny sposób rozpoczęcia nowych, lepszych zmian.
Oprócz samego picia alkoholu należy unikać wszelkich produktów z alkoholem w składzie, a także piw bezalkoholowych, które mimo, iż bezpieczne, utrwalają negatywne nawyki. Po samym zabiegu należy zrezygnować z ciężkiej aktywności fizycznej, np. dźwigania, ponieważ może to doprowadzić do przesunięcia tabletki w ciele Pacjenta.
Wszelkie produkty z alkoholem w składzie mogą wywołać pewien rodzaj reakcji disulfiramowej, przy czym jej natężenie może się różnić. Najgroźniejsze są tutaj napoje alkoholowe, aczkolwiek nadwrażliwość mogą wywołać także:
Sam zabieg, wliczając w to całą procedurę medyczną, od momentu wejścia Pacjenta do gabinetu, aż do jego opuszczenia waha się w granicach 30 minut. Należy jednak mieć na uwadze, że sam zabieg to jedynie dopiero początek długotrwałego oddziaływania terapeutycznego.
Nie – jest on przeprowadzany po wcześniejszym podaniu znieczulenia miejscowego.
Zabieg charakteryzuje się ściśle opracowaną procedurą medyczną, która odbywa się etapowo. Pierwszym krokiem zabiegowym jest konsultacja medyczna. Jest to najważniejszy etap, ponieważ warunkuje ona wszelkie kwestie bezpieczeństwa – od przebiegu samego zabiegu, po poprawne zdiagnozowanie przeciwwskazań, poprzez kontrolę trzeźwości, aż po określenie dawki leku. Weryfikowany jest także stan wiedzy Pacjenta na temat wszywki i jego motywy przyjścia na zabieg. Jeżeli stan danej osoby na to pozwala, lekarz przechodzi do czynności zabiegowych. Manipulując sterylnymi i jednorazowymi narzędziami, nacina skórę zwykle na pośladku, w powstałe miejsce wprowadza głęboko pod skórą, pod powięzią odpowiednią dawkę leku, a następnie zaszywa powstałą ranę szwami. Dla bezpieczeństwa zakłada się opatrunek i podaje profilaktycznie antybiotyki. Następnie wydawane są zalecenia odnośnie obchodzenia się ze wszywką podczas rekonwalescencji, nowego, generowanego przez Disulfiram stylu życia w trzeźwości, a także wręczeniem Pacjentowi zaświadczenia o odbytym zabiegu z zastosowaniem oryginalnego leku. Należy pamiętać, że jedno z zaleceń dotyczy udania się na psychoterapię.